Bilemiyorum artık
Hiçbir şeyi...
Gözüm seyirmediydi son iki gün.
Lakin
Tekrar başladı seyirmeye
Az önce...
Neden dersen bilmiyorum...
Yoksa biliyorum da
Düşünmek mi istemiyorum,
Onu hiç bilemiyorum.
Üç kuruşluk keyfim vardı,
O da kaçtı gitti az önce...
Niye dersen,
Onu da bilemiyorum.
Yoksa biliyorum da
Düşünmek mi istemiyorum,
Onu hiç bilemiyorum.
Dönsem huzurumun başkentine
Kaybetmeden kendimi,
Uzansam yalnızlığımla baş başa,
Televizyon karşısına.
Düşünmeden hiçbir şeyi,
Alcatraz'ı seyretsem mesela.
Sonunu getiremeden uykuya dalsam,
Sonra tekrar uyansam.
Geri sarsam
Bir daha seyretsem
Bir daha...
Sonra Seksenler dizisine baksam.
Çocukluğuma dönsem
Hüzünlensem sevinçle karışık.
Yokluğun getirdiği mutluluk nasıl vardıysa o zaman,
Bugün de aynı huzuru ve mutluluğu hayâl etsem.
Gülsem,
Gülümsesem ara ara.
Sonra seni düşünsem;
Gel desem sana içimden
Gelmeyeceğini bile bile...
10 Nisan 2012
İstanbul