Atatürk de bir insandı en nihayetinde.
Yeri geldi hata da yaptı belki.
Ama ne yaptıysa, senin için yaptı, benim için yaptı.
Bugünkü gibi, kendi ailesi, çevresi, yeğeni vs için değildi hiçbir şey.
Ve ondan gelen güçlü dürüstlük kavramı ile,
Dönemin maarif nazırı Hasan Ali Yücel,
Oğlunu kayırıyor şeklinde düşünülmesin diye,
Hak etmesine, bursu kazanmasına rağmen,
Yurt dışına eğitime göndermedi oğlunu.
Ya da Atatürk'ün burslu okutulsun diye
Milli Eğitim Bakanı'na gönderdiği öğrencinin masrafı,
Milli Eğitim Bakanlığı'nda görevli bir memur tarafından
Atatürk'e masraf olarak yazıldı.
*
Diğer taraftan,
Ankara gibi bir bozkırın içinde hayaller kurdu.
Amacı; tarımı öğretmek,
Yeşile büründürmekti bu bozkırı.
Ama dolar yeşili değildi o yeşil.
Bildiğin doğanın parçası olan yeşildi.
Ve yaptı da.
Kocaman bir çiftlik kurdu.
Gerçek anlamda, tarımın yapılabildiği bir çiftlik.
Devletten aldığı maaşı
Yaşarken kendisi kullandığı gibi,
Büyük bir kısmını da
Öldükten sonra bizlere bırakmak için harcadı.
Eğer zimmetine para geçirseydi,
Eşine dostuna yedirseydi,
Rüşvet alsaydı,
Geleceği değil,
Anı sevseydi,
Ona bugün düşman olanlar,
Baş tacı eder,
Çanakkale Savaşları'ndaki başarılarını görmezden gelmezlerdi.
*
THY'nin kitapçığına bakıyorsun,
Çanakkale'de sanki hiç yoktu Atatürk...
Bugün, parayı baş tacı eden,
Dinden geçinenlere göre
Kurtuluş Savaşı'nda da yoktu zaten.
*
Atatürk olmayaydı,
Ne olacağını düşünmeden,
Para odaklı olarak,
Anı yaşayan
Ve anı yaşarken dinden geçinenlerden beklenen,
Bundan daha farklı olmaz zaten.
*
Kıssadan hisse;
Bugünlere gelmemizi sağlayan,
Bize yeniden bir ülke hediye eden şehitlerimizi rahmetle anıyorum.
Onlara bu bilinci yerleştiren,
Başta Atatürk olmak üzere,
Anadolu ve Rumeli topraklarının yetiştirdiği
Tüm komutanları ve Mehmetçikleri de rahmetle anıyorum.
İyi ki onlar vardılar.
Olmasaydılar ne olurdu bilemeyiz...
Ama bugün;
Dinden geçinerek paranın peşinde koşanlar
Bunu yapamazlardı,
O çok net...
18 Mart 2015
Ankara