Aslında, komik, eğlenceli hikâyeler yazmaya çalıştım hep.
Amacım;
Yaşadıklarımı, karamsar yönüyle değil, güzel yönüyle görüp
Gülüp eğlenmeye çalışmaktı her zaman…
Kız arkadaşım terk ettikten sonra, kendimi mahvolmuş biri gibi hissetsem de
Bir sene sonra hep gülerek,
Eğlenerek anlatmışımdır mesela yaşanan o hikâyeleri.
Çünkü birçok trajedi kendi içinde olumlu hikâyeler de içerir.
Haliyle, bardağın dolu tarafından bakmaktı hayat felsefem.
*
Depresif biri olmadım hayatımın uzunca bir döneminde,
Hayatıma olumsuzluk katanları,
Hayatımdan silmeye çalıştım mümkün mertebe,
Ama bu her zaman kendimize bağlı bir durum olmuyor.
Sizinle aynı ortak hayatı yaşayan başkaları
Aynı durumun tam santra noktasında olsa da,
Aynı şekilde göremeyebiliyor dünyayı.
Hayatına katma değer olarak giren tüm olumsuzlukları
Kabullenme eğiliminde olabiliyor mesela.
Biz öyle olmasak da,
Sırf başkalarından sebep
Katlanmak durumunda kaldıklarımız olmuştur mutlaka.
Olmaya devam etmektedir.
Tek çözümü vardır bu durumun muhtemelen,
Hayata sıfırdan, başka bir yerde, başkaları ile başlamak…
O da, zordur ama yapılamaz değildir.
*
Hayatta herkesi sevmek durumunda değiliz,
Herkese eşit oranda değer vermek zorunda da değiliz.
Sevmiyorsak sevmiyoruzdur mesela birilerini…
Yok saymak en doğal hakkımız olabilir onları,
En azından kendi dünyamızda…
Ki sevmediklerimizden, bize doğru olumsuzluklar gelse de
Çok da umurumuzda olmaz belki, yaşattıkları…
Ama sevdiklerimiz ve değer verdiklerimiz için öyle değildir hayat…
Hepimiz;
Güzel şeyler de yaptık bu hayatta,
Belki çok çok daha az olsa da,
Kötü şeyler de oldu kararlarımızda…
En sevdiklerimizin,
En değer verdiklerimizin bazıları,
Güzellikleri çabuk unuttular aslında.
Ama olumsuzlukları asla unutmadılar.
Bize de unutturmadılar,
Ders almış olsak da geçmişimizden…
*
Reenkarnasyona inanıyor olsak da,
Farklı inançlarımız bizi başka algılara yönlendirse de,
Doğumdan ölüme kadar olan bu dünyada,
Hatırladığımız sadece bu dünyadır.
Başka hayatlar olsa da,
Bu hayatımızda hatırlamadığımız gibi,
O hayatımızda da hatırlamayacağız muhtemelen,
Önceki yaşantılarımızı ya da bu hayatımızı…
Haliyle, bakış açımızı değiştirmek durumundayız,
Olsa da başka yaşamlar…
Ölümden sonra ruhumuz taşınsa da başka bedenlere,
Bilmediğimiz ya da bilemeyeceğimiz için,
Tek önemli olan şu andır aslında,
Mevcut bu hayatımızdır,
Ve bu hayatımızı,
En güzel haliyle yaşamalıyız.
En güzel insanları dost edinmeliyiz kendimize…
*
Sevgili dediğin,
Ruhundan anlayan olmalı,
Dost dediğin,
Zor zamanında elinden tutmalıdır.
En güzel haliyle sonlanmalıdır yaşamımız…
Geriye baktığında,
Asgari pişmanlık hissettiğin…
*
Cennet, cehennem çok uzakta değildir mesela,
Tam burada,
Yanı başımızdadır.
Beraber yaşamak zorunda olduğun insanlar,
Bulunduğun ortam,
Doğduğun topraklar,
Çalıştığın iş yeri,
Sevgilin, eşin, dostun, arkadaşlarındır
Cennet ve cehennem dediğin…
Aynı ortamda,
Aynı insanların bir kısmı,
Cenneti yaşarken şu dünyada,
Eşit şartlar altında,
Bazıları cehennemi yaşıyor olabilirler mesela.
Haliyle,
Çok uzakta aramamak gerekir,
Ne cenneti,
Ne cehennemi…
Sen cennetken,
Arkadaşım dediğin; cehennem olabilir bir başkası için mesela…
Haliyle hayat dediğin, hep söylendiği gibi,
Küçümencik bir zaman dilimidir aslında.
Ve nasıl hissedeceğimiz,
Tamamen bizim tercihlerimize bağlıdır…
*
Bu sebeple,
Düşün, taşın ve
Ona göre yap tercihlerini…
23 Haziran 2016
Ankara