Son günlerde, değişik konularda
Enteresan haberler görünce,
Ne olduk da böyle olduk diye
Düşünmeye başlamıştım.
Bu konudaki gözlemlerimi ve tespitlerimi
İfade etmeye çalışayım.
*
2000'li yıllara kadar,
Halkın küçük bir kısmı varlıklı idi,
Büyük bir kısmı orta direk idi,
Bir kısmı da gerçekten fakir idi.
2000'li yıllardan sonra,
Özellikle AKP döneminde,
Legal köleliği geliştirmek adına,
Standartlarımızı yükseltmeye başladılar.
Önce maaşlarımız bir miktar değer kazandı,
Sonrasında faizler büyük oranda düştü.
Çoğunlukla;
Üretim yapmadan
Kolay para kazanmaya başladık.
Bir süre sonra,
Alım gücümüzün altındaki fiyatlara,
Ev(ler) satın aldık,
Araba(lar) satın aldık,
Telefonlar, bilgisayarlar, tabletler satın aldık.
Bu durum öyle bir hal aldı ki,
Hayat standartlarımız,
Geri dönüşü olmayacak şekilde,
Ve çok kısa bir sürede
Bilinçli bir şekilde artırıldı.
Kısacası önceki yaşantımıza kıyasla
Daha yüksek standartlara alıştırıldık.
Ve doğal olarak da
Bankalara borçlandırıldık...
*
Orta direğin dengesi bozuldu bu süreçte.
Bazı orta direk insanlar daha çok fakirleşti,
-Ki bunu bugün bile farketmiş değil birçoğu-
Bazıları da mal varlığını biraz daha büyüttü.
Ama fakirleşenin de elinde ayfon vardı,
Az biraz varlıklı hale gelenin de.
Geçmişe nazaran fakirleşen de gitti araba aldı,
Varlıklı hale gelen de...
Sadece arabaların yaşı, markası ve modeli farklıydı.
Ama alınan yol yani süreç aynıydı.
*
Bir süre sonra,
Kolayca elde edilen böylesi kavramlar,
Değerlerini yitirmeye başladı.
Bunun içinde alınan evin
Bir süre sonra beğenilmemesi durumu da vardı,
Üç ay önce çıkmaya başladığı
Sevgilisini artık beğenmeme durumu da vardı.
Çünkü bir üst seviyedekine
Ulaşma ihtimalimiz olduğunu öğrendik bu süreçte.
Bu iyi bir şeymiş gibi görünse de,
Tatminsizliğimizi arttırdı daha çok.
Değer verdiğimiz ne varsa,
Zamanla körelmesine sebep oldu.
Farkında olunmayan
Şeker hastalığı gibi
İçten içe yemeye,
Öldürmeye başlamıştı bizi
Ama biz fark edemedik bu olumsuz süreci...
*
Ayrıca
Önceleri bizler için avantajlı olan
Bazı ürünlerin fiyatları
Zaman içinde astronomik düzeyde artsa da,
Biz bırakamadık alışkanlıklarımızı...
Faizler arttı,
Enflasyon yükseldi,
Alım gücümüz düştü,
Ama
İstediğimiz ürünün fiyatı
Ne kadar artarsa artsın,
İhtiyaçmış, değilmiş diye bakmadık,
Aldık sadece...
Çünkü toplum içinde kabul gören kavram,
Onu almak üzerine kurulmuştu... 
*
Bugün fark etsek de bazı şeyleri,
Bizler için geri dönüşü maalesef;
Öylesi kolay gibi de görünmüyor.
Ne kadar olumlu düşünürse düşünsün,
Kendine göre iyi olan standartlarından vazgeçemiyor kimse.
Ve jenerasyonel değişimle
Bu algılar değişene kadar da,
Sistemin yasal köleleri olmaya devam edeceğiz.
Eskiteceğiz,
Arabalarımızı...
Evlerimizi...
Eşlerimizi...
Sevgililerimizi...
Sevgilerimizi...
Aşklarımızı...
Ve yine fark etmeyeceğiz bu durumu...
16 Ocak 2018
Ankara