Bundan altı-yedi sene önce bile
Yurt dışı seyahatine gittiğimde
Sıkılır, işimin başına dönmek isterdim.
Bu durumu ifade ettiğimde de,
İnsanlar suratıma geri zekalıymışım gibi bakardı.
Halbuki ben onları garipserdim,
İnsan işini sevmez mi diye...
Ama öyle bir durum oluştu ki;
Ülke değişti,
Patronlar değişti,
İnsanlar değişti...
O eski işe olan bağlılığım kayboldu...
*
Her sabah saat 07:30-07:45 arası
Evden çıkıp 5-7 dk içinde ofise varıyorum.
Ve her sabah aynı güzergâhı kullanıyorum.
Benzer yerlerde,
Hep aynı çifti görüyorum.
Onlar da iki kocaman köpeklerini
Sabah yürüyüşüne çıkarmış oluyorlar.
Pandemi sürecinde,
Konuyu pandemiye bağlamış
Ve ne güzel dolaşıyorlar demiştim.
Bu arada çift dediğim de
Ya yirmili yaşlarının sonlarındadırlar
Ya da otuzlu yaşlarının başındadırlar...
Pandemi baskısı bitti,
Hayat rutine olabildiğince döndü,
Bizimkiler halâ her sabah köpeklerini çişe çıkarıyorlar.
Ve öyle aheste öyle zamana yayıyorlar ki bunu,
Saat 09:30 - 10:00'da aralığında bile,
Köpeklerini gezdirdiklerini,
Ofisin camından bile görebiliyorum
Her zaman olmasa da.
Çünkü her zaman camın önünde olmuyorum.
*
Giyimlerinden, kuşamlarından,
Öyle çok zengin olmadıkları sonucunu çıkarıyorum.
Ama ne zaman çalışıp para kazandıkları konusunda,
Mantıklı bir sonuca ulaşamıyorum.
Çünkü bazen akşam saatlerinde de
Köpekleri gezdirirken görüyorum.
Akşam çalışıyorlar desem, çalışmıyorlar.
Sabahları zaten çalışmıyorlar.
Ya evden işlerini hallediyorlar,
Ya da işleri,
Zenginlerin köpeklerini gezdirmek.
Ama o da değil.
Çünkü hep aynı iki köpeği gezdiriyorlar.
Ve el ele tutuşmalarından belli ki
Sevgililer...
İş arkadaşı değiller 🙂
*
Ne iş yapıyorlarsa,
Mutlu oldukları da kesin...
Biz de;
Yarınımızın derdi ile,
Mutluluğu unuttuk neredeyse...
*
Sabah saatlerinde;
Sosyal medyada eski bir yazımı arıyordum,
2015 - 2016 yılı yazışmalarına denk geldim.
O tarihlerde bile halâ mutluluğumuz varmış,
Ki süreç olumsuzluğa doğru dönmeye başlamıştı o yıllarda...
Ve bugüne bakıyorum,
Gerçekten
Boktan bir çukurun içindeyiz gibi...
Ama her inişin bir çıkışı vardır derler.
Umarım çukurda değil de,
Yokuştayızdır 🙂
*
Kıssadan hisse,
Bugün biraz unutsak da;
Gülmeyi unutmamamız
Ve sevdiğimiz işi bulup,
O işi yapmamız lazım 😉
07 Nisan 2022
Ankara