Her ölüm acıdır elbet...
Ve ateş düştüğü yeri yakacak,
Önceki ölümlerde olduğu gibi...
*
Ve biz,
O insanlardan bihaber,
Yaşayıp gideceğiz kendi dünyamızda.
Hiçbir şey olmamış,
Hayat günlük rutininde akıyor gibi.
*
Belki bu satırları yazıyorum diye,
Birileri içten içe kızacaktır bana.
Ama insan ben merkezlidir
Ki böyle olması tamamen içgüdüseldir...
Toplumsal olayları kısa bir süreliğine
İçten içe yaşaması,
Kendinde olmuş gibi hissetmesi lakin
Bir süre sonra da unutması,
Kendi yaşam mücadelesinin ağır basması ile ilgilidir.
*
Sonuçta hayat devam ediyor...
Binlerce sorun yaşadık.
Bu içgüdü ile binlerce daha sorun yaşayacağız,
Ve hepsini kendi dünyamızda atlatacağız bir bir...
Ama birileri de mezara kadar taşıyacak,
İçindeki acıyı,
Taşıdığı o kötü,
Bizde olmayan ağırlığı...
*
Cumartesiye dönersek,
Polise yönelik bir saldırı idi,
Ve belki iki gün önce kızdığımız insanlardı bazıları.
Ama yine de yarın,
Onlar için çıkarmalıyız sesimizi.
Yönetimsel basiretsizliğe rağmen
Ne olmuş olursa olsun;
Gelecek günlerde,
Haksızlığa uğrayanların,
Yok yere ölenlerin haklarını aramalıyız,
Gerekirse sokaklarda...
Sen ne arıyorsun dese de birileri bize...
Bu vesile ile,
Bu akşam toplanacak olan,
Tüm taraftar gruplarına,
Canı gönülden desteklerimi iletiyorum...
*
Ve yukarıda ya da
Önceki zamanlarda dediğimiz gibi...
Hayat devam ediyor.
Umudumuzu kaybetmeden,
Değerlerimizi yitirmeden,
Diktaya karşı durarak,
Ama yüzümüzden tebessümü eksik etmeyerek,
Ve tüm bu yaşananları unutmayarak,
Aklımızın en değerli yerinde tutarak,
Kalbi bu ülke için atan tüm insanları severek,
Nasıl olur bilmiyorum ama
Elimize fırsat geçtikçe öğreterek,
Yas tutarak
Ama hayat enerjimizi kaybetmeyerek,
Devam edelim bizler de hayatımıza...
*
Ve yaşam umudumuz olsun,
Gelecekte hep beraberce yaşayacağımız
O güzel günler...
Ankara
12 Aralık 2016